7 Nisan 2012 Cumartesi

canım acıyor...

insanın bazen canı acır... 
fiziksel bir şey yoktur belki 
bir morarma, çarpma, kırma, dökme...
ama her yanını mosmor 
bütün vücudunu kırık dökük hissedersin...

insan olanın bazen canı çok acır..
söylenmiş bir söz yoktur belki
fark etmez kimse yaptığı hareketi
sende mutluymuş gibi dolaşırsın
ama gerçek bambaşkadır..
gerçek canını yakandır...

insan olma yolunda en önemli adımdır oysa can acıması
kalp kırıklığı iç yanması...
çünkü sen bilirsin canın acıdığında soluğunun kesildiğini
sadece sen bilirsin insan olanın başka birini bu kadar incitmeyeceğini...

ve o an 
her zaman ki gibi önünde iki seçenek vardır
ya insan gibi davranır 
seni kıran neyse 
canını acıtan kimse 
onu hayatından çıkarır 
yaranı sarar 
yoluna devam edersin
yada 
insanlıktan vazgeçersin...



picole 07.04.2012

2 yorum:

  1. merhaba blogunu yeni keşfettim
    üyenim
    ben de beklerim bloguma sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. blogunu takip ediyorum zaten teşekkürler:)

      Sil