insanın bazen canı acır...
fiziksel bir şey yoktur belki
bir morarma, çarpma, kırma, dökme...
ama her yanını mosmor
bütün vücudunu kırık dökük hissedersin...
insan olanın bazen canı çok acır..
söylenmiş bir söz yoktur belki
fark etmez kimse yaptığı hareketi
sende mutluymuş gibi dolaşırsın
ama gerçek bambaşkadır..
gerçek canını yakandır...
insan olma yolunda en önemli adımdır oysa can acıması
kalp kırıklığı iç yanması...
çünkü sen bilirsin canın acıdığında soluğunun kesildiğini
sadece sen bilirsin insan olanın başka birini bu kadar incitmeyeceğini...
ve o an
her zaman ki gibi önünde iki seçenek vardır
ya insan gibi davranır
seni kıran neyse
canını acıtan kimse
onu hayatından çıkarır
yaranı sarar
yoluna devam edersin
yada
insanlıktan vazgeçersin...
picole 07.04.2012
merhaba blogunu yeni keşfettim
YanıtlaSilüyenim
ben de beklerim bloguma sevgiler
blogunu takip ediyorum zaten teşekkürler:)
Sil