Günler hızla geçiyor :(

Evet post başlığı günler hızlı geçiyor...

Bundan tam 25 gün önce bir hışımla ayrıldığım işimin yerine yenisini ekleyemedim daha :(

Oysa ayrılırken ben bu işi biliyorum ne kadar sürer ki iş bulmam diye düşünmüştüm:)  

ilk iş ararken ne olursa olsun diye düşünürken şimdi yerini sürekli üst üste eklediğiniz kriter alıyor ve bu sefer iş seçmeye başlıyorsunuz

Bu iş seçmelerin sonucunda da böyle 25 gündür evde temizliğe falan veriyorsunuz kendinizi ...

İlk işe girdiğimde stajların ve yeni mezun olmanın heyecanıyla tecrübe edinmek adına başlamıştım. Bir muhasebe bürosuydu ve orda teoride çok şey öğrendim diyebilirim. Bir yerden sonra bir büronun bana yetmeyeceğini ve güzel bir şirkette çalışmam gerektiğinin hayaline dalmıştım:)

Tabi ki çok zor olmadı bu hayale ulaşmak..Ordan ayrıldıktan 1 gün sonra bana basamak olacağını tahmin ettiğim bir şirkete girmiş ve orda mali müşavirlik stajımı yapmış ve belgemi de bu şirket sayesinde almıştım. Günler hızla geçmiş iş yerinde o iş var bu da var düğün zamanı arkadaşlar iyi derken tam 15 yılı devirmişim. 

Alışkanlıklarımdan kolay vazgeçen biri değilim ... Ama anladım ki bir yerde çok uzun süre çalışmakta çok iyi birşey değilmiş. Genellikle sık iş değiştirmeyin diye öğüt verirler ama artık zaman değişiyor.. Ev alma komşu al öğütlerinin eski de kaldığı gibi artık komşularımızı tanımadığımız gibi bir yerde kök salmakta doğru olmuyor. Çünkü sizin alışkanlıklarınız gibi şirket alışkanlıkları da sizi bir yerden sonra üzmeye başlıyor ... Hep çocuk yaşta başlayan kız oluyorsunuz ...

Şimdi mülakat nedir cv'me ne yazsam ilgi çeker diye düşünüyorum. Bunları bilmemem normal çünkü hiç iş arayışına girmedim yıllardır... 

Geçenlerde evde sıkıntıdan temizlik faslını da abartıp geçtikten sonra tv programlarına takılmaya başladım. Bugün ne giysem de Hakan Akkaya çok doğru bir şey söyledi. 

"- Ben bu işe başladığımda 19 yaşındaydım ve öğrenirken birine asistanlık yaparken yok fax çek bana kahve getir denmesi zor gelmezdi. Ama bu yaşta zor gelir" dedi. 

Evet dedim benim durumumun özeti... artık baktığım ilanlarda ben kriter arar oldum yok o şartlarda olmaz yok bu maaş az onun yeri uzak onun ünvanı ne öyle bu iş beni geliştirmez...

İşimi seviyorum evde oturmakta temizlik hastasından başka bir şey yapmayacak sanırım beni :) 

Şimdi canım sıkkın gözlerim iş ilanlarında... hatta arada artık çalışmasam mı diye esmiyor da değil... 

Belki de sıra annelik duygusunu tatmaktadır:)) yada benim kafam iyice karışmıştır :(

sevgiyle kalın...