21 Kasım 2012 Çarşamba

Unuttuğum kişi benim aslında




Uzun zaman oldu kendimi unutalı…
Senin beni kırmana üzülmeye o kadar alışmışım ki mutsuzluğu kader sanmışım
Ufak tefek sevgi kırıntılarını ise mutluluk..
Ben beni unutmuşum
neleri sevdiğimi hangi filmleri izlediğimi neler yapmaktan hoşlandığımı kendimle yalnız kalmayı unutmuşum
Seninle o kadar meşgul etmişim ki hayatımı yalnızlığı sensizlik sanmışım

Oysa ve keşkeler yer etmiş hayatıma…
Geçmişi özler olmuşum bugünü yaşamayı unutarak…
Yalnız kaldığım anlarda kitaplarla çıktığım yolculuklar yok olmuş
bir film izleyip sonra hayaller kurmayı unutmuşum
sadece merak ettiğim için tadını beğenmesem bile bir yemek yapmayı o yemeği gülerek tatmayı unutmuşum..
Bir nedeni olmadan mutlu olmayı hiç bilmediğim bir kafeye oturup insanları izlemeyi çocuklara gülümsemeyi unutmuşum…

Sürekli sorular sormuşum bu unutkanlık içinde…
neden benden uzak ?
beni sevmiyor mu?
Neden konuşamıyoruz artık ?
Neyi yanlış yapıyorum?
Nerde hata yapıyorum?
Tüm bu sorularla boğuşurken yorulmuşum…

Bugün yeni bir gün…
Unuttuğum ben isyan etti bana…
Sen değerlisin dedi…
Bırak değer vermiyorsa sevmiyorsa istemiyorsa
sadece bırak …
Sen bugün kendini hatırla
ilk önce kendini mutlu et…
ve yola devam et …


picole
21.11.2012

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder